Amores

Liefdes verdwijnen langzaam
Als de golven van de zee
Liefdes heeft iedereen
Maar wie weet ze te waarderen
De liefde is een boot
Met twee riemen op de zee
De ene riem houdt mijn handen vast
De andere wordt bewogen door het toeval

Wie heeft er geen gedicht geschreven
Om de eenzaamheid te ontvluchten
Wie heeft op vijftienjarige leeftijd
Niet zijn lichaam laten omarmen
En wie, als het leven dooft
En de handen al trillen
Wie heeft niet dat herinnering gezocht
Van een schipbreuk in de zee.

Liefdes worden oud
Voordat ze beginnen te houden
Want de liefde is een kind
Dat je moet leren lopen
De liefde is als aarde
Die je moet bewerken en zaaien
Kijk naar haar als de avond valt
Dat ze niet vertrapt wordt.