Tuvimos Futuro

Wat gek! Dat bijna
Je blijft bijna, bijna voor altijd
En heb het allemaal
Het is bijna niets waard als ik jou moet verliezen

Om stil te blijven
Wij verbranden de schepen, de bruggen
Die laatste keer in november
Ik had dat graag geweten

Er was een tweede, die middag
Dat het tijd was om te vertrekken of te blijven
En het moeilijkste is om te accepteren dat
We hadden even een toekomst

Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Oei!

En wat beloof je hem vandaag?
Een heel leven voor iedereen aanwezig
Ik blijf op mijn stoel zitten
Ik bewaar je glimlach, ik bewaar de herinneringen

Dat wij zwijgen
De onze aan het toeval overlaten
En nu is het tijd om los te laten
Ik heb niets meer om je voor te bedanken

Dat er die middag een tweede was
Dat het tijd was om te vertrekken of te blijven
En het moeilijkste is om te accepteren dat
We hadden even een toekomst

En hoewel jij en ik er niet meer zijn, zijn we aanwezig
We zullen een verleden hebben, en dat is voor altijd

Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Oei!

Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Uh-uh-uh-uh!
Oei!