Camas Vacias

Noch jij borduurt zakdoeken, noch breek ik contracten
Noch dood ik uit jaloezie, noch sterf jij voor mij
En voordat je me wilt zoals je een kat wilt
Verlaat ik je met iemand die op jou lijkt

Ik open de deuren die je voor me sluit
Ze zeggen dat de vergetelheid je niet zo slecht staat
De vrede die je hebt gekozen is erger dan mijn oorlog
Wat had kunnen zijn, wat nooit zal zijn

Want ik wist nooit de wind in mijn voordeel te gebruiken
Die de hoeken van deze goddeloze stad bijt
Arme leerling van de tovenaar die naar de hemel luistert
Vanuit een luxe hotel, met twee lege bedden

Wie doet mijn werk onder jouw rok?
Die mond die van mij was, van welke mond zal het zijn?
De scheur in je navel draait me niet meer de rug toe
Als ik met jou de zin om te winnen verlies

Als contante betaling ontbreekt het me nooit aan een kus
Telkens als ik me beken, geef ik mezelf de absolutie
Ik sluit de bars niet meer, en maak niet zoveel uitspattingen
Steeds treuriger worden de liefdesliedjes

Hoewel ik nooit zwijg, houd ik een paar geheimen
Ik zeg het van man tot man, van vrouw tot vrouw
Ik trouw met niemand, en draag geen amuletten
Omdat ik niets heb, heb ik zelfs niet de leeftijd om te verdienen

Verdomme de inkt die mijn papieren doordrenkt
Verdomme de derde persoon meervoud
De nagels die zich vastklemmen, daar waar het het meest pijn doet
Als je mascara uitloopt, als je me laat huilen