Que Se Llama Soledad
Joaquín Sabina
Die heet eenzaamheid
Soms vlieg ik
En andere keren
Kruip ik te veel over de grond
Soms ben ik 's nachts wakker
En loop ik als een kat in de hitte
Patrouillerend door de stad
Op zoek naar een poes
Op dat vervloekte uur
Wanneer de bars bijna sluiten
Als de ziel verlangt
Naar een lichaam om te strelen
Soms leef ik
En andere keren
Gaat het leven aan me voorbij met wat ik schrijf
Soms zoek ik een bijvoeglijk naamwoord
Geïnspireerd en bezitterig
Dat je hart kan krabben
Dan gooi ik mijn boodschap weg
Die wordt meegenomen als bagage
Een fles, naar de zee van jouw onbegrip
Ik wil je geen chantage aan doen
Ik wil je gewoon een liedje geven
En soms leun ik achterover
Mijn hoofd op de schouder van de Maan
En praat ik over die ongelegen minnaar
Die eenzaamheid heet
Soms win ik
En andere keren
Zet ik een circus op en groeien de dwergen
Soms kom ik een worm tegen
In de vrucht van de appelboom
Verboden van vader Adam
Of ik slaap en laat de deur
Van mijn kamer open
Voor het geval je besluit terug te komen
Raar was die zomer
Die niet stopte met sneeuwen
En soms leun ik achterover
Mijn hoofd op de schouder van de Maan
En praat ik over die ongelegen minnaar
Die eenzaamheid heet