Destri

Plotseling ben je weggevlogen
Met een wolkje achtergelaten
Ik verdiende tenminste een leugen, weet je wel
Tenminste de laatste sigaret
We zijn twee bloemen die verkeerd zijn gegroeid
Aan de rand van de snelweg
In de schaduw van een ziekenhuis

Ik heb het je al eens gezegd
Je deed me denken aan de zee, de kerstverlichting
De klappen op je kont en dezelfde tandenborstel
De handgeschakelde Panda
Verbranden in een nacht als een kathedraal

En het is niet mijn schuld
Als al dit licht, licht, licht
Je niet meer verlicht in mijn huis
En het is niet jouw schuld
Als al deze rechten, rechten, rechten
Ons niet meer terugbrengen naar daar
Naar die momenten daar

Naar de tijd dat alles goed ging
En het me goed deed
Dat je Romaans en Engels mengde

Ik heb het je al eens gezegd
Je deed me denken aan de zee, de brillen van mijn moeder
Viertal in de ochtend, de blauwe Winston's doormidden
Gezichten als zombies
Wakker worden terwijl je slaapt als die verdomde muggen

En het is niet mijn schuld
Als al dit licht, licht, licht
Je niet meer verlicht in mijn huis
En het is niet jouw schuld
Als al deze rechten, rechten, rechten
Ons niet meer terugbrengen naar daar
Naar die momenten daar

En het is niet mijn schuld
Als al dit licht, licht, licht
Je niet meer verlicht in mijn huis
En het is niet jouw schuld
Als al deze rechten, rechten, rechten
Ons niet meer terugbrengen naar daar
Naar die momenten daar

Naar die momenten daar
Naar die momenten daar
Naar die momenten daar