Lettera a Mio Padre

Van beesten zoals jij
Zijn er genoeg en het is niet makkelijk
Ze te ontdekken en je weet waarom
Ze zijn fabrikanten van maskers

Ze spugen je de wereld in
Slechts om een gemakkelijke maaltijd te krijgen
Ik ben hier nog steeds
Heb een huid die harder is dan die van jou

Het is nooit eenvoudig
Te accepteren dat je te herkennen
Tussen mijn rimpels die
Steeds meer op de jouwe lijken
En dit bloed dat
Een beetje naar een monster ruikt en ook een beetje naar mij
Laat me denken dat ik je zou willen bedanken
Omdat je er niet bent

Weinig rimpels
Van expressie
Meer niets anders van jou
Overleeft in mij
Een achternaam om te dragen
Dat is alles wat je zult zijn
En je zult me nooit meer zien

Van monsters zoals jij
Is de wereld vol en het is niet makkelijk
Ze te ontdekken en je weet waarom
Ze hebben witte handen en een zachte stem
Maar als je goed kijkt
Zie je niets in hun ogen
Hun hart verhuren ze voor een zwarte nacht
Zonder enige licht

Weinig rimpels
Van expressie
Meer niets anders van jou
Overleeft in mij
Een achternaam om te dragen
Dat is alles wat je zult zijn
En je zult me nooit meer zien

Elk kwaad is een goed als het nodig is
Ik heb ook geleerd goed te incasseren
Ik ben de hele tijd buiten geweest
Buiten mezelf en binnen de wereld
Er is geen angst meer
En er is niets
Wat ooit gigantisch was, zie je vandaag niet meer
Op je rug vind je littekens en daar bevestig je de vleugels

Weinig lijnen op de huid
Meer niets anders van jou
Overleeft in mij
Een achternaam om te dragen
Dat is alles wat je zult zijn
En je zult me nooit meer zien

Elk kwaad is een goed als het nodig is
Ik heb ook geleerd goed te incasseren
Ik ben de hele tijd buiten geweest
Buiten mezelf en binnen de wereld
Er is geen angst meer
Er is niets
Wat ooit gigantisch was, zie je vandaag niet meer
Op je rug vind je littekens
En daar bevestig je de vleugels

Elk kwaad is een goed als het nodig is
Ik heb ook geleerd goed te incasseren
Misschien word ik op een dag vader
En zal ik hem zeggen de sterren te veranderen
En ik zal hem zeggen dat een vuist pijn doet
En dat een woord je soms doodt
En wanneer je littekens op je rug hebt
En daar bevestig je de vleugels