Imán de Mujer

Vandaag heb ik zo'n dag
Dat ik alles wel naar de klote zou sturen
Zelfs zou ik met plezier
Het document van mijn overgave ondertekenen
Zou zeggen: Vaarwel tegen al dat
Als een klap of zelfs als een kluizenaar
Zou ik op een pilaar klimmen
In de woestijn zoals San Simón
Of, zoals Onetti, misschien zou ik proberen
Nooit meer het bed te verlaten
Of ik zou het eerste vliegtuig naar de Himalaya pakken
Om zen te worden

Maar, verdomme
Hoe maak ik de sprong van woorden naar daden
Met jou daar, naakt
Die me herhaalt: Mijn liefde, kom, kom, kom

Alleen voor jou blijf ik hier
Vrouwelijke magneet, vrouwelijke magneet
Ik ga me verliezen
Maar zonder jou te verlaten

Want de wereld was en zal een rotzooi zijn
Dat zei Enrique Santos al
En vandaag heb ik zo'n dag dat ik lijd
Onder al die wrede poëzie
Hoewel ik vrees dat ik zelf
Degene ben die het me aandoet
Ik schrik meer als ik zie dat ik begrijp
De redenen van Kaïn die Abel vermoordde

Ik zou naar Transsylvanië vluchten
Om een vampier te worden
Om niet in de spiegel te zien
Het afschuwelijke beest dat zegt dat het ik ben
Maar je omarmt me en zelfs wetende
Dat jouw armen een slechte toevlucht zijn
Duik ik in jouw hel
Waar de duivel woont die jou heeft geschapen