Tiempo

Tijd die me gegeven is, tijd die je verlaat
Verspil het niet, ik ben er niet meer toe in staat
Zoek mijn naam maar zo'n 10 jaar terug
Nooit zullen mijn initialen me meer definiëren, dat is de klap

Tijd die me gegeven is, tijd die je verlaat
Verspil het niet, ik ben er niet meer toe in staat
Zoek mijn naam maar zo'n 10 jaar terug
Nooit zullen mijn initialen me meer definiëren, dat is de klap

Herken je mijn stem alleen door het te horen?
Onmogelijk, ik kan het niet meer identificeren
Stel jezelf voor, laten we het gesprek beginnen
En reken niet op mijn woord, dat kan ik niet meer vertrouwen

Waarom ben je vandaag zo defensief?
Verwacht je iets? Heb je nog hoop?
Als ik altijd de initiatiefnemer ben als jij er mee stopt
En toen ik je nodig had, liet je me aan mijn lot over

Je herkende me! Waarom zijn jullie niet blij?
Wat je me aandeed, en ik hield zoveel van jou
Ga je me voorstellen? Of tegenspreek je jezelf?
De tijd, zo noemen ze het

Ik verwachtte je hier niet zo snel weer te zien
Jij of niemand, en nu ben ik zo groot
Vind je het veel? Kom niet aan als een gierigaard
Vergeet je niet dat ik hier ben door jouw roddels?

Je zou dankbaar moeten zijn voor wat ik bied
Ik waardeer het, maar ik verdien het niet
Je deed er lang over om me naar mijn plek te brengen
En ik kan deze alzheimer niet vergeten die ik heb

Wil je dat ik je verleden verwijder?
Het is ongelooflijk dat je dat vroeg
Dat het jou toebehoort, met rijmpjes heb ik het afgenomen
Dus je bent geen genie omdat je het opmerkte

Dus wil je het op de een of andere manier corrigeren?
Ik weet het niet, ik heb net een bijnaam verdiend
Hoe moet ik het weten door alleen maar mijn ellebogen te schuren?
Nee, maar jij bent de tijd, geneest het niet alles?

Tijd die me gegeven is, tijd die je verlaat
Verspil het niet, ik ben er niet meer toe in staat
Zoek mijn naam maar zo'n 10 jaar terug
Nooit zullen mijn initialen me meer definiëren, dat is de klap

Tijd die me gegeven is, tijd die je verlaat
Verspil het niet, ik ben er niet meer toe in staat
Zoek mijn naam maar zo'n 10 jaar terug
Nooit zullen mijn initialen me meer definiëren, dat is de klap

Denk je dat je iedereen kunt vermaken met een refrein?
Nou, jij probeerde me te vermaken met goud
Maar ik leerde het alleen, en elke dag verbeter ik het
Omdat ik groot ben geworden en om die reden huil ik niet meer

Wat zegt je vader als hij ziet hoe ik je aanbid?
Voor jou beloofde ik de logo's van de stieren te bereiken
Hij weet van mijn fouten, die door jou verergeren
Maar ik heb zoveel beloofd dat ik nooit een Malboro heb geprobeerd

Waarom geef je mij de schuld als het beter is om je te verenigen?
Tenminste om me te ontlasten door je pijn te doen
Ik wachtte tot je voorbij kwam en twijfelde nooit om het je te zeggen
Maar er gebeurde nooit iets, wat kan ik je nog meer vragen?

Je bent veel veranderd! Dat merk ik als ik je hoor
Natuurlijk merkte je het niet, je kon je vermaken
Als je in elk slecht moment niet stopte met lachen
Wat weet jij van wat ik voel als je niet leeft om te sterven?

Laat me praten, want ik kan je niet meer bedriegen
De jaren die je me gaf van pijn, om het kort te houden
Die je niet eens interesseerden en ik heb je nooit proberen te ontvluchten
En ik dacht dat je gewoon was weggegaan zonder afscheid te nemen

Kan ik het goedmaken met een advies?
Ik heb het niet meer nodig, zonder jou ben ik al ver gekomen
Ik geloof niet veel in jou, voor die genade is mijn vriend er
Want de tijd luister ik niet naar, en al helemaal niet als hij oud is

Wanneer ga je stoppen met zo koppig te zijn?
Weeg je woorden, ik wil je minachting niet
Je nam mijn leven en de mensen die ik waardeer
Ik waarschuw je dat ik de volgende keer met stilte zal antwoorden

Wie ben jij?