Flaca (part. Alejandro Sanz)

Dun, dun, steek je messen niet in mijn rug
Zo diep, het doet me geen pijn
Het doet me geen kwaad

Ver weg, in het midden van de aarde
De wortels van de liefde
Waar ze waren, zullen ze blijven

Tussen het 'vergeet me niet' liet ik onze vergeten lentes achter
In de diepte van de kast van de logeerkamer
Het waren gouden tijden van een betere tijd
Hoewel ik bijna vergat en je langzaam vertel
Liegt niet tegen me, zeg me de waarheid niet
Blijf niet stil, hef je stem niet op
En vraag me niet om vergeving
Hoewel ik je bijna confesseer
Dat ik ook een trouwe hond ben geweest, een jachthond
Een ideale hond die leerde blaffen
Om terug naar huis te komen om te kunnen eten

Dun, dun, steek je messen niet in mijn rug
Zo diep, het doet me geen pijn
Het doet me geen kwaad

Uh, uh, ver weg, in het midden van de aarde
De wortels van de liefde
Waar ze waren, zullen ze blijven

Dun, dun, steek je messen niet in mijn rug
Zo diep, het doet me geen pijn
Het doet me geen kwaad