Estadio Azteca

Verlicht
Bij jouw lege fles
Die altijd, vroeger, naar niets smaakte

Met mijn vingers knijpend
Houd ik vast, geef ik mijn leven
Aan die voor-avalanches

Toen ik een kind was
En het Estadio Azteca leerde kennen
Stond ik verstijfd, het verpletterde me om de reus te zien
Als volwassene overkwam me hetzelfde weer
Maar ik was al veel eerder verstijfd

Ze zeggen dat er is
Ze zeggen dat er is
Een wereld vol verleidingen
Er zijn ook snoepjes
In de vorm van harten

Ze zeggen dat er is
Goed, slecht
Ze zeggen dat er meer of minder is
Ze zeggen dat er iets is om te hebben
En niet velen hebben dat
En niet velen hebben dat

Ik dank de maagd, ik dank de heer
Omdat ik, temidden van zoveel strengheid, en zoveel gevraagd heb
Mijn liefde voor het zingen niet heb verloren, noch mijn stem, als zanger

Verlicht
Bij jouw lege fles
Die altijd, vroeger, naar niets smaakte

Aandacht vraag ik voor de stilte
En stilte voor de aandacht
Want ik ga in deze gelegenheid, als mijn geheugen me helpt
Vertellen dat er iets ontbrak aan mijn verhaal, het beste nog moest komen