Hitchcock

Waarom doet de geur van de regen me zo nostalgisch voelen?
Waarom gaat mijn hart tekeer als de zomer dichterbij komt?
Waarom komen de tranen als mensen om me lachen?
Is het goed om te denken dat het ooit beloond zal worden?

Het woord 'vaarwel' scheurt mijn hart zo zeer,
Zelfs nu blijf ik staan bij de paar seconden van de zonsondergang.

Docent, ik heb een levensvraag.
Hoe kan het makkelijker worden in de toekomst?
Zou je zeggen dat niemand dat weet?
Kijk, ik wil helemaal geen lijden,
Ik wil gewoon leven zonder iets te doen.
Is het egoïstisch om alleen de blauwe lucht te willen zien?

Waarom kan ik liegen terwijl mijn hart pijn doet?
Waarom profiteren alleen de slechte mensen?
Waarom is het woord geluk altijd verbonden met geld?
Is het opzettelijk dat als je duizend eruit haalt, je met een gezicht komt?

De jeugd heeft een nevel die op mijn rug is geplakt,
Ik verwacht ergens een suspense zoals Hitchcock.

Docent, het maakt me niet uit,
Ik wil gewoon leven zoals ik ben.
Zelfs Nietzsche en Freud schrijven niet hoe je dit gat moet vullen.

Ik wil gewoon mijn ogen sluiten voor de geur van de zomer,
Met mijn vingers de hoogte van de wolken tekenen.
Is het egoïstisch om alleen herinneringen te willen zien?

Dramatische verhalen waarin mensen sterven verkopen goed, nietwaar?
Ik ben het zat dat zelfs de bloei van bloemen waarde heeft.

Wat was jouw droom, docent?
Vergeet je dat als je volwassen wordt?

Docent, ik heb een levensvraag.
Hoe kan het makkelijker worden in de toekomst?
Het idee dat tranen mensen sterker maken, dat was allemaal basis.

Ah, het kan niet zomaar onbelangrijk zijn, de realiteit flitst alleen maar voorbij,
De zomer is ver weg.

Is dit echt goed zo?
Mag ik zo verder leven?
Zou je zeggen dat alleen jij dat weet?

Ik wil gewoon mijn ogen sluiten voor de geur van de zomer,
Ik wil voor altijd door de wind geblazen worden.
Is het egoïstisch om alleen de blauwe lucht te willen zien?

Is het egoïstisch om alleen jou te willen kennen?