Patagonia

We vertrokken vroeg naar een onbekende wereld
Je viel weer in slaap terwijl ik je haar aaide
We werden verward wakker, verder dan de stilte
In een droom van roest en verloren lichten

Als zeeleeuwen tussen de stroming
Vielen we aan de rand van een verlaten woestijn
We liepen over gletsjers, over eeuwige rivieren
En maakten plannen richting de oneindigheid

We renden paden naar de hoogste top
Ik zei, laten we teruggaan, het is te gevaarlijk
Verdwalen zou niet zo erg zijn, dachten we
Maar terugkomen en het vertellen zal geweldig zijn

We werden verliefd na miljoenen jaren
Tussen een orgie van wilde pinguïns
Ik zei, voor altijd blijf ik aan je zijde
Wat er ook gebeurt, wat er ook komt

We verrasten de maan die de vulkanen kuste
Over de rug van een vuurslang
In een schip vol heden en toekomst
Trokken we onze handschoenen uit en daagden de wind uit

We daalden af naar de diepste plek ter wereld
Waar het felste licht van het bos geboren wordt
En dronken van de drank van het onbekende
In een droom van blauwen en verloren velden

En bij de terugkeer hetzelfde decor
Maar met een totaal ander script
Dezelfde gezichten, dezelfde paden
Nu is alles gelijk, maar niets is hetzelfde

Nu is alles gelijk, maar niets is hetzelfde
Alles lijkt gelijk, maar alles is anders
Nu is alles gelijk, niets zal hetzelfde zijn
Alles lijkt gelijk, nu is alles anders

Nu is alles gelijk, maar niets is hetzelfde
Alles lijkt gelijk, maar alles is anders
Nu is alles gelijk, niets zal hetzelfde zijn
Alles lijkt gelijk, nu is alles anders

Nu is alles gelijk, maar niets is hetzelfde
Alles lijkt gelijk, maar alles is anders
Nu is alles gelijk, niets zal hetzelfde zijn
Alles lijkt gelijk, nu is alles anders