( )

Tokio, december 2012
Deze stad en jouw herinnering hebben iets gemeen: Beide zijn eindeloos
Beide rijzen op als beesten die verslinden
Ik heb door deze straten gelopen onder de regen, ik heb de neons zien pulseren in mijn netvlies, en de skyline die de nachtelijke lucht breekt - Ik heb mezelf gezworen je te vergeten - Maar je komt altijd terug, als de winter naar de kastanjes, die hun kleuren ontnemen en het rijpe fruit eisen
Je komt altijd terug, als de stilte die als een mes snijdt tussen het gemompel van een verslagen stad
Je komt altijd terug als een robuuste en ongeduldige vogel
Deze stad en jouw herinnering hebben iets gemeen: Beide zijn eindeloos

Beide zijn eindeloos