22 Settembre

Ik geef de voorkeur aan leven
Zonder ooit meer te vragen
Ik geef de voorkeur aan vasthouden
Dan het loslaten

Ik leef in de vergelijking
Van een eeuw en een seconde
En ik vind het niet zo absurd
Dat de wereld een instinct is

Vind je het goed als we het uitmaken
Dat de verlangens terugkomen
Kom dan hier dichtbij
En vertel me een geheim

Ik ken een oude gek
Die met mensen praat
Over dingen die nooit zijn gebeurd
Om ergens anders te leven

Ik neem het leven zoals het is
Deze reis die van zichzelf begint
Die nooit om toestemming vraagt aan mij
Ik neem het leven zoals het is

Je kunt nu loslaten
De oude overtuigingen
We zullen nieuwe bouwen
Met mijn nieuwe woorden

Ik zorg voor alles
Je moet me een beetje vertrouwen
En vergeef de kilte
Maar ik hoop dat je me redt

Om in stilte te zijn
In meer herfstachtige avonden
Herinner ik me in een park te zeggen
"Toon wat je waard bent"

En wees nooit ontmoedigd
Als een droom niet onthuld wordt
Ik heb mensen gezien die uitgesloten zijn
Lachen als een dolle

Ik neem het leven zoals het is
Deze reis die van zichzelf begint
Die nooit om toestemming vraagt aan mij
Ik neem het leven zoals het is

Ik zal die trein niet nemen
Die naar de toekomst gaat
Nee, ik wil genieten
Ook van een simpel minuutje

En op 22 september
Zal ik terugkeren naar die plek
Je weet wat ik bedoel
Maar nu kan ik niet

Ik kan het me niet meer veroorloven
Ik moet opstaan en aansteken
Ik zal de muziek niet schrijven
Maar het leven van de mensen

Ik voel een missie
En ik zweer dat ik mijn doel zal bereiken
Zingen in volle winter
Om de lente te brengen

Ik neem het leven zoals het is
Deze reis die van zichzelf begint
Die nooit om toestemming vraagt aan mij
Ik neem het leven zoals het is