No Me Lo Puedo Explicar

Tiziano Ferro

Ik Kan Het Niet Uitleggen

Ik mis een beetje de lucht die waaide
Of gewoon jouw witte rug
Na, na, na, na, na, na, na

En die klok liep niet meer
Van ochtend tot avond stopte hij steeds
Zoals ik jou aankeek

Ik zal nooit om jou huilen
Ondanks wat ik ooit was
Nee, nee
Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee
Ja, ik geef het toe, soms
Denk ik aan je, maar je raakt me niet meer aan

Ik dacht gewoon aan hoe nutteloos het is om te zwijmelen
En te geloven dat ik oké ben als het winter is, maar jij
Geeft me je constante liefde niet
Je omarmt me niet en herhaalt dat ik groot ben
Je herinnert me eraan dat ik in veel dingen herleef
Na, na, na, na, na, na, na

Huis, reizen, auto’s, boeken, dagboekpagina’s
Die, ook al ben ik niets meer waard, ik jou nog steeds
Laat lopen
En als je wilt, geef ik je zon en zee
Excuses, weet je, ik wil niet storen
Maar hoe kan dit eindigen?
Ik kan het niet uitleggen
Ik kan het niet uitleggen

De zwarte nacht, de volle maan
Boden ons slechts een beetje sfeer aan
Ik hou nog steeds van haar
Elk detail is lucht die ik mis
En als ik zo ben, is het door de lente, eh
Maar ik weet dat het een excuus is, nee, nee!

Huis, reizen, auto’s, boeken, dagboekpagina’s
Die, ook al ben ik niets meer waard, ik jou nog steeds
Laat lopen!

Huis, reizen, auto’s, boeken, dagboekpagina’s
Die, ook al ben ik niets meer waard, ik jou nog steeds
Laat lopen
En als je wilt, geef ik je zon en zee
Excuses, weet je, ik wil niet storen
Maar hoe kan dit eindigen? Eh?
Maar hoe kan dit eindigen? Ja
Maar hoe kan dit eindigen?

Share on social media Share as link