Vivo En Un Mundo de Fantasías
Tito Nieves
Ik Leef In Een Wereld Vol Fantasieën
Ik zou willen dat ik je kon spreken
Je vertellen hoeveel ik van je hou
En je omarmen
Zoals vroeger
Ik zou willen voelen hoe je lacht
Weer je handen aanraken
Altijd warm,
Elke dag
Ik zou willen dat je naast me wakker wordt
Dat God me hoort en me geeft wat ik vraag
Ik leef in een wereld vol leugens,
Fantasieën fabriceren
Om niet te huilen
Of te sterven door jouw herinnering
Ik leef uren weg te gooien
Proberend alleen te zijn te vermijden
Om niet na te denken
Maar jouw beeld is overal aanwezig
Ik heb het niet kunnen verwerken je te verliezen
Ik zou de tijd willen terugwinnen
Die me ontglipte en niet zei:
Ik heb spijt,
Het spijt me
Ik zou een boek willen schrijven
Zodat ik niet vergeet
Wat we hebben meegemaakt
Met jou
(refrein)
Ik leef uren weg te gooien
Proberend alleen te zijn te vermijden
Om niet na te denken
Maar jouw beeld is overal aanwezig
Ik heb het niet kunnen verwerken...
Zoveel verdriet
Dat altijd achterblijft
Die bittere smaak van jouw afwezigheid
Leven zonder jou te zien
Hoeveel het me pijn doet
Het leven gaat voorbij en jij komt niet terug.
