Pagode Em Brasília

Wie een vriendin heeft, wie een vastgelopen ezel heeft
Wie een akker in het bos heeft, laat het me weten, ik weet wel raad
Ik haal de akker uit het bos, je oogst zal verbeteren
En de vastgelopen ezel, die snijd ik met sporen
En de flirterige vriendin, die geef ik een pak slaag en stuur ik weg

Er zijn onschuldige gevangenen diep in de gevangenis
Er zijn veel zeurende schoonmoeders en er zijn klagende muzikanten
Voor de onschuldige gevangene regel ik een advocaat
En de zeurende schoonmoeder, die bind ik met een dubbele knoop
En de klagende muzikanten zijn met mijn teksten gebroken

Bahia gaf ons Rui Barbosa, Rio Grande gaf ons Getúlio
In Minas gaf men ons Juscelino, uit São Paulo ben ik trots
Een Baiano wordt niet dom geboren, een gaúcho is de koning van de heuvels
Een Paulistaan wordt niet betwist, hij is een Braziliaan die straalt
Ik wil een man zien met lef om een nieuwe Brasília te maken

In de staat Goiás, is mijn pagode de baas
De bazaar van Valdomiro, in Brasília, is de heerser
Bij de klank van de gitaar, wiegt de grond van Goiás
Ik ga me terugtrekken en afscheid nemen van de Paulistanos
Vaarwel, ik ga al weg, want Goiás roept me.