HUMANLIKE (人間みたいね)
Tatsuya Kitani
MENSACHTIG (人間みたいね)
Jouw vriendelijkheid is opgedroogd
Het lijkt wel alsof je niet meer hetzelfde bent
Toch had ik gewild dat ik iemand anders kon zijn
Maar dat lijkt ook niet te kunnen
Ik begon de vorm van verdriet te begrijpen
Wat bij jou past, is een dieper, donkerder hel
Je weet dat als het kapot gaat, het niet meer terugkomt?
Dat begrijp je toch?
Jij lijkt wel een mens te zijn
Ondanks dat je een beest bent
Ik voel hoe het in mijn hoofd, koud wordt
Ook al denk je dat je iemand kunt liefhebben zoals ik
Dat kan niet
Ik wacht op de dag dat we elkaar ontmoeten in dezelfde nachtmerrie
De gif van herinneringen, zo fel als een oleanderbloem, begint zich te verspreiden
De dag dat jouw vriendelijkheid opdroogde, blijft in mijn hoofd hangen
Ik kan me niemand herinneren die ik heb kunnen liefhebben
Sinds die dag weet ik het
De donkere, diepe eenzaamheid
Je weet wat me troost, toch?
Jij lijkt wel een mens te zijn
Ondanks dat je een beest bent
Ik voel hoe het in mijn hoofd, koud wordt
Toch kan ik niet accepteren dat mijn hart weer vol raakt
Dat kan ik niet vergeven
Je eindigde als mijn speeltje, zoals een hondenbot
Jij lijkt wel een mens te zijn
Ondanks dat je een beest bent
Ik voel hoe het in mijn hoofd, koud wordt
Ook al denk je dat je iemand kunt liefhebben zoals ik
Dat kan niet
Ik wacht op de dag dat we elkaar ontmoeten in dezelfde nachtmerrie