La Depresion
Tan Bionica
De Depressie
Ze raakte gewend aan haar wereld, ze scheidde zich van de zon
Ze nam afscheid van de tijd, om beter te kunnen slapen
De koningin van de nacht was de versterking
En de kou van de winter heeft haar nooit vergeven.
Ze werd wakker huilend, ze raakte teleurgesteld
Zoekend naar de redenen van haar wanhoop
De ernstige consequentie, de wanhoop
En het zieke spel van de transformatie.
Ze begrijpt niet waarom
Het eindigde in een winter
Haar zomertje van San Juan
Ik zie je een beetje verdrietig.
Mijn lief, huil niet, het is de ochtend
De depressie is moordend
Ze kwam op bezoek.
Haar glimlach verdwijnt en ze vraagt me naar
Ze blijft doorgaan met acteren, ze sterft van de pijn
De kamer wordt ineens een gevangenis
Ze blust de branden met de berusting.
Ze begrijpt niet waarom
Het eindigde in een hel
Haar zomertje van San Juan
Onzichtbare wonderen.
En ik begrijp dat
Mijn wilde nachtje
Haar vreugde heeft afgenomen.
Haar glimlach verdwijnt en ze vraagt me naar
Het is de winter schat, de depressie is gekomen
Wat een idiote conversatie is dit
Wat een vreselijke plek is onze kamer.
Haar glimlach verdwijnt en ze vraagt me naar
Ik heb een excuusje om beter te leven
Een canapé van dromen, een wanhoop
En een ziek apparaat, het heet hart.
Haar glimlach verdwijnt en ze vraagt me naar
Het is de hel schat, de depressie is gekomen
Wat een idiote conversatie is dit
Wat een vreselijke plek is onze relatie.
Haar glimlach verdwijnt en ze vraagt me naar
Het is de hel schat, de depressie is gekomen
Wat een idiote conversatie is dit
Wat een ziekelijke toestand is onze relatie.
