El Gitano
Tabaré Cardozo
De Zigeuner
Hij heeft ogen als een slang
En een lach als een kaaiman
En een demonachtige tong
En een witte haardos
Hij heeft bemanningen verkleed als Pierrot
Om de dageraad te achtervolgen in een badkuip
Hij heeft verhalen in flessen
En zijn oude schip
In brand in de nacht
Verandert steeds van bemanning
Wanneer hij opstijgt is hij een gevleugeld wezen
De hele groep is aan zijn genade overgeleverd
Tussen vloeken en gelach
Vliegend met hem
Hij is een piraat die in februari rondzwerft
De vloek van een hels schip
De kapitein van een oorlogsschip
Voor het carnaval
Hij is, hij is, hij is de zigeuner
Ik ben meer bang voor zijn stilte dan voor zijn stem
Want zijn kalmte is als ingeklemde woede
Hij leeft bijna op de rand van gevaar door te spelen
Met de waarheid die een demonische pijl is
Wanneer de duivel struikelt
In zijn mysterieuze trein
Kijkt hij omlaag en lacht
En de zigeuner lacht ook
Wanneer hij opstijgt is hij een gevleugeld wezen
De hele groep is aan zijn genade overgeleverd
Tussen vloeken en gelach
Vliegend met hem
Met zijn woorden als vuurstralen
Met zijn onbedwingbare oprechtheid
Met zijn rechtvaardigheid van de camorrero
Die zijn vriendschap gaf
Hij is, hij is de zigeuner
Wanneer de duivel struikelt
In zijn mysterieuze trein
Kijkt hij omlaag en lacht
En de zigeuner lacht ook
Met zijn woorden als vuurstralen
Met zijn onbedwingbare oprechtheid
Met zijn rechtvaardigheid van de camorrero
Die God zal zoeken
Met zijn woorden als vuurstralen
Met zijn onbedwingbare oprechtheid
Met zijn rechtvaardigheid van de camorrero
Die zijn vriendschap gaf
Hij is, hij is de zigeuner
