La Vénus du Mélo
Stacey Kent
De Venus van het Melo
Waar ben je mee bezig, mooie duistere, met je ogen als de herfst
Je wangen die smelten, je lege buik
Wat wil je, Buster Keaton?
Behoefte aan liefde en tederheid, tegenlicht en een streling
Je kleine hongerige hartje dat bedelt in mijn haar
Wat wil je?
Dat ik je neem, dat ik je omarm, dat ik je speel op mijn piano
Dat ik je aansteek, dat ik je doof, dat ik je op je rug leg
Ja, maar vanavond heb je pech, ik ben de Venus van het Melo
Met je gezichten en je manieren als je componeert zonder het te tonen
Je handen die schreeuwen en je zwarte oog dat op mijn badjas rust
Nachtmerrie, angst en groot verdriet, je droomde dat je een dwerg was
Dat je hoop in vlammen stond en dat de liefde slechts een spel was
Wat wil je?
Dat ik je neem, dat ik je omarm, dat ik je speel op mijn piano
Dat ik je aansteek, dat ik je doof, dat ik je op je rug leg
Ja, maar vanavond is het niet nodig, ik ben de Venus van het Melo
Met je grote lichaam dat gaapt, teder dier, mooie luiaard
Je kleine glimlach die de zwakke plek vindt, breekt als eerste van ons twee
Kom als je wilt
Dat ik je neem, dat ik je omarm, dat ik je speel op mijn piano
Dat ik je aansteek, dat ik je doof, dat ik je op je rug leg
Dat ik je neem, dat ik je omarm, dat ik je speel op mijn piano
Dat ik je aansteek, dat ik je doof
Ik ben de Venus van het Melo, ik ben de Venus van het Melo