La Viajera
SOLEDAD
De Reiziger
Ik ben een eeuwige reiziger, verliefd op jouw zon
Van de pampa en stilte, van zoutvlaktes en mistol
Wateren die zich werpen in een meesterlijk zelfmoord
Groene jungle, bittere mate en vochtigheid
Ik volg het spoor van een blauwe ster
Mapuche-klaagzang, tranen uit het zuiden
Die zijn veranderd in ijsblok, van een koude gletsjer
Bevriezend de blikken, vul het met vrede
Woestijn, wrede afstand
Zuchten boven de Chaltén
Wonder, van een volk dat
De tijd doorkruist zodat jij het kunt zien
In hemelsblauw en wit, heb ik het hart
Ik ben bloed van dit land
In hemelsblauw, ook al kost het me wat pijn
Gelukkig zijn kost soms moeite
Soms kost het moeite, hart, en altijd kost het moeite
Bergketen en glorie, kruising en vrijheid
Wijnen en melodieën om verliefd te maken
Kleurrijke heuvels, meren en brede zee
Van de noordkust van de grot naar Cadillal
Een coya-pad gaat naar de lucht en verder
Van citroen en suiker, zal de baguala huilen
Waar de zon opkomt boven de zoete kust
Illusie van vissers, kleine bootjes van glas
En we zullen altijd geloof hebben
Gezegend, mijn land is
Mijn Moeder zal beschermen
Zegeningen uitdelen die ons bereiken vanuit Luján
In hemelsblauw en wit, heb ik het hart
Ik ben bloed van dit land
In hemelsblauw, ook al kost het me wat pijn
Gelukkig zijn kost soms moeite
In hemelsblauw en wit, heb ik het hart
Ik ben bloed van dit land
In hemelsblauw, ook al kost het me wat pijn
Gelukkig zijn kost soms moeite
In hemelsblauw en wit, heb ik het hart
(Ik ben bloed van dit land)
(In hemelsblauw, ook al kost het me wat pijn)
(Gelukkig zijn kost soms moeite)
In hemelsblauw en wit, heb ik het hart
Ik ben bloed van dit land
In hemelsblauw, ook al kost het me wat pijn
Gelukkig zijn kost soms moeite
