A Don Ata

Over de weg van de indiaan
En de ziel van Don Ata
Op zijn schimmel gezeten
Zag de vidala hem voorbijgaan
De lucht van de heuvel
De bloemen van de vallei
Verwarren zich met de ziel
Ay, ay, ay voor Don Ata

Een Tucumaanse maan
Die steen en pad verlicht
En samen met de arme
Huilen de bergen en rivieren
Door Tafí del Valle
Velden van Acheral
Ook langs de Banda en Lules
Evenals door Amaichá

De Santiagueña criolla
Om hem te verlichten van de kou
Weeft een pampa poncho
Voor de achtervolgde payador
Daar bij Barrancas
En in Salavina
Zoekt de bescheiden met de vidala
Een schuilplaats voor hem

Daar gaat Don Atahualpa
Over de wegen van de wereld
Voor een couplet, voor een lans
Die de vier richtingen markeert
Moge God hem zegenen
Hem in de glorie houden
Voor zoveel mooie herinneringen
En voor zijn nagedachtenis

Een eenzame arriero
Ging voorbij Altamirano
Met een nostalgisch fluitje
Op zoek naar zijn broeders
Met zijn verdriet
Omdat hij hem niet kon vinden
Verliet hij langzaam
Zijn geboorteland Entre Ríos

De dag begint op te klaren
Bij de Rode Heuvel
En op de hoeken van de churqui
Slaat een gebroken bliksem in
De añera ontwaakt
Bij de gulchaqueña
San Francisco del Chañar
En ook Santa Elena

Een lucht van Buenos Aires
Gaf hem zijn windzang
En hij viel in een spoor in slaap
In een tijdloos stijl
Daar in Pergamino
Misschien huilt Santa Rosa
Heel La Pampa om hem
In een bordona

Daar gaat Don Atahualpa
Over de wegen van de wereld
Voor een couplet, voor een lans
Die de vier richtingen markeert
Moge God hem zegenen
Hem in de glorie houden
Voor zoveel mooie herinneringen
En voor zijn nagedachtenis