El Tiempo
Silvestre Dangond
De Tijd
De tijd
Is mijn ergste vijand geworden
Omdat
De tijd
Is mijn ergste vijand geworden
Omdat
Hij neemt de dierbare dingen van me weg
Hij neemt de jeugd van mijn bloeiende jaren
En uiteindelijk, neemt hij zelfs mijn eigen
Oh, hij neemt de jeugd van mijn bloeiende jaren
En uiteindelijk neemt hij zelfs mijn eigen
En hij heeft de kindertijd van mijn kinderen weggenomen
En vandaag kan ik ze niet meer zien spelen in de tuin
De jeugd van mijn geliefde ouderen
Is vandaag alleen nog maar vastgelegd in foto's
Ook zijn er enkele vrienden weggegaan
Die bij me waren, toen ik een jongen was
Ook zijn er enkele vrienden weggegaan
Die bij me waren, toen ik een jongen was
De wereld
Verliest zelfs zijn gevoelens
De oprechte passies
Verwijderen zich van het hart
Alle bloemen van de lente verwelken
En dat alles door de onstuitbare race van de tijd
Oh, alle bloemen van de lente verwelken
En dat alles door de onstuitbare race van de tijd
En de oprechte brieven zijn verloren gegaan
Van die liefdes die op een dag vertrokken
De inspiratie van mijn geliefde muze
Was een vrolijk lied, vandaag is het een klaagzang
En degene die de liefde van mijn leven is geweest
Kijkt me soms met wrok aan
En degene die de liefde van mijn leven is geweest
Kijkt me soms met wrok aan
De man... Met de drang om geweld te zaaien
Vergeet... Zelfs God en zijn immense tederheid
En al die, de intenties van vrede en verstand
Verliezen zich in de schaduw van onverschilligheid
En we verspillen kostbare momenten
Op zoek naar het geld dat we ooit beloofden
En we dragen met spijt
De treurige nostalgie van de vervlogen tijden
En de beloftes die niet zijn nagekomen
Worden bedekt door de vergetelheid door de schuld van de tijd
En de beloftes die niet zijn nagekomen
Worden bedekt door de vergetelheid door de schuld van de tijd
