Se Rompe (part. Gema)

Een dag ineens breekt het
Je weet niet hoe of waar
De liefde, zoals de zon, verstopt zich
Je pakt het, maar je reageert niet

Zelfs de wind schreeuwt je naam
Wees moedig en huil als een man
Je niet hebben laat me aan je denken
En je niet kunnen kussen maakt me arm

Het leven zo kut en zo mooi
Die indruk heb ik nu op mijn borst
Als ik iets kon doen
Zou het zonder twijfel zijn, terug in de tijd

Soms herinner ik me alles
De herinnering maakt je ongelukkig
Plaats in je hoofd wat je liefhebt
En dan zegt het: “Kampioen, je hebt het verknald”

We hadden de wereld in onze handen, schat, we hadden vrij kunnen zijn
We gebruikten de liefde om wonden te verbergen, daarom helpt het nu niet
We zijn van eeuwige knuffels naar elkaar de rug toekeren gegaan
Moegestreden voor iets dat niet standhoudt en nooit gered wordt

Ik ben van vlees en bloed
Wat wil je?
Ik heb nooit nooit gezegd, er is geen voor altijd
Ik gaf je alles wat ik in mijn handen had
Het blijkt niet genoeg te zijn

Waarom hebben we het er niet over? Zeiden we
Waarom is er geen oplossing? Zwijgen we
Jij aan jouw kant, ik aan de mijne
Samen, op gescheiden wegen

Hoeveel tijd hebben we nog?
Om dit weer te laten beginnen
Het slechte verdwijnt niet
Het heeft geen zin

En nu begrijp ik wat het was
Als ik je mijn wezen niet kan geven
Ik probeer het, het breekt, zie je?
Het heeft geen oplossing

Een dag ineens draait het om
We zullen niet meer zijn zoals altijd
Onze liefde op het spel zetten
Ik kijk naar je, ook al kan ik je niet zien

Ik zweer dat ik je wil begrijpen
Ik zou je willen helpen
Maar soms gaat het ook verloren
Er blijft alleen wennen over

Ik ben het zat om te moeten gaan
Om te moeten leren je te vergeten
Om me voor niets te verkopen aan de ander
En niet te houden van degene die mijn deel verdient

Soms zou ik willen verdwalen en dat alleen jij me zou kunnen vinden
Ik ben moe van falen, van mezelf teleurstellen, van jou zien huilen en zwijgen
Wat is er in godsnaam met ons gebeurd? Dacht ik terwijl jij huilde
Jij kijkt naar me, gebroken van binnen, en ik kijk gewoon naar de leegte

Wat hebben we gedaan om dit te verdienen?
Ik herinner me dat je het vroeg
Misschien is het gewoon een andere cyclus
Waarin iets begint, wanneer iets eindigt

Ik kijk naar ons en denk, wat blijft er over?
Misschien wil je dat ik ga
Soms is de meest oprechte daad van liefde
Laat haar gaan, ook al doet het pijn

Waarom vergeten we het niet? Zeiden we
Omdat het niet kan, dachten we
Als iets breekt, kan het nooit meer gerepareerd worden
Hoezeer we ook willen

Hoeveel tijd hebben we nog?
Om dit weer te laten beginnen
Het slechte verdwijnt niet
Het heeft geen zin

En nu begrijp ik wat het was
Als ik je mijn wezen niet kan geven
Ik probeer het, het breekt, zie je?
Het heeft geen oplossing

Het is gewoon weer een dag, het gaat en het huis blijft stil, zo koud
We dineren terwijl we naar de tv kijken, kauwend op trots, jouw schuld of de mijne?
We zijn niet in staat om een knuffel te geven als de ander lijdt
Woede en verdriet bewegen ons, om te zien hoe deze puzzel aan het breken is

Ik ben niet de beste, dat ben ik niet, ik weet dat ik je laat huilen, oké, ik ben niet blind
Ik weet dat je iets van me verwacht dat ik nooit ben geweest en ook nooit zal zijn, dat ontken ik niet
Laat me met rust, ik schijt op de klote, laat me gaan, ik sterf
Ik was al gebroken en gek, en als ik toch bleef, is het omdat ik van je hou

Ik zwijg niet, ik ben het zat om te proberen je te vertellen wie ik ben, de hele tijd
Ik probeer het en probeer het, ik probeer het en probeer het
Maar het is al dood, stop met zoeken naar die prins op het witte paard
Sinds wanneer is de liefde perfect?

En ik begrijp het niet, als 80% van de tijd
We het verliezen door in stilte te huilen
Zeg het me, hé!
Wat zijn we aan het doen?

Hoeveel tijd hebben we nog?
Om dit weer te laten beginnen
Het slechte verdwijnt niet
Het heeft geen zin

En nu begrijp ik wat het was
Als ik je mijn wezen niet kan geven
Ik probeer het, het breekt, zie je?
Het heeft geen oplossing

Het heeft geen oplossing, ik zei het je
Ik was gebroken, we wisten het allebei, nu is het te laat
Relaties zijn als een bord, als het een keer valt en breekt
Misschien kan het worden gerepareerd, maar als iets duizend keer breekt
Is dat iets niet meer wat het was, nooit.