Chico Mineiro

Elke keer als ik denk aan mijn vriend Chico Mineiro
Aan de reizen die ik maakte
Hij was mijn maat
Voel ik een verdriet, een verlangen om te huilen
Ik herinner me die tijden die nooit meer terugkomen

Ook al ben ik de baas
Had ik in mijn hart de vriend Chico Mineiro
Een goede, vastberaden man
Op de gitaar was hij emotioneel en de cowboy van de veehouders

Vandaag echter met verdriet
Denk ik terug aan de heldendaden van onze reizen en opstanden
We reisden meer dan tien jaar
Vee verkopen en kopen
Door dit eindeloze gebied

De man vreesde niets
Maar er kwam een dag
Dat Chico zich van mij afscheidde

We maakten de laatste reis
Het ging naar het binnenland van Goiás
Ik ging met Chico Mineiro
Ook de opzichter ging mee

We reisden vele dagen
Om in Ouro Fino te komen
Waar we de nacht doorbrachten
Op een feest van het Heilige

Het feest was zo leuk
Maar had ik maar niet gegaan
Chico werd neergeschoten
Door een onbekende man

Ik stopte met het kopen van vee
Ze hebben mijn maat vermoord
De klank van de gitaar is verdwenen
Chico Mineiro is voorbij

Na die tragedie
Was ik nog meer van streek
Ik wist niet van onze vriendschap
Omdat we zo hecht waren

Toen ik zijn papieren zag
Sneed het door mijn hart
Ik ontdekte dat Chico Mineiro
Mijn echte broer was.