F Comme Femme

Ze bloeide op een mooie ochtend
In de treurige tuin van mijn hart
Ze had de ogen van het lot
Leek ze op mijn geluk?
Of leek ze op mijn ziel?
Ik plukte haar, ze was vrouw
Vrouw met een V roze, V zoals bloem

Ze veranderde mijn universum
Mijn leven was betoverd
De poëzie zong in de lucht
Ik had een poppenhuis
En in mijn hart brandde mijn vlam
Alles was mooi, alles was vrouw
Vrouw met een V magisch, V zoals fee

Ze ketende me honderd keer per dag
Aan de zachte paal van haar tederheid
Mijn ketens waren gevlochten van liefde
Ik was een martelaar van haar strelingen
Ik was gelukkig, was ik schuldig?
Maar ik hield van haar, ze was vrouw

Op een dag kwam de timide en zwakke vogel
Me vertellen over vrijheid
Ze rukte zijn vleugels eraf
De vogel stierf met de zomer
En die dag was het drama
En ondanks alles was ze vrouw
Maar vrouw met een V heel grijs, fatum

Op het uur van de waarheid
Was er een vrouw en een kind
Dat kind dat ik was gebleven
Tegen het leven, tegen de tijd
Ik kroop in mijn ziel
En ik begreep dat ze vrouw was
Maar vrouw met een V met vleugels, verdomme.