Porto Sentido

Wie komt en steekt de rivier over
Naast de Serra do Pilar
Ziet een oud huis
Dat zich uitstrekt tot aan de zee

Wie jou ziet komen van de brug
Jij bent een waterval, São João
Opgebouwd op een heuvel
Te midden van de mist

Door steegjes en trottoirs
Van de Ribeira tot aan de Foz
Over vieze en versleten stenen
En treurige, eenzame lantaarns

En die ernstige, zware blik
Op een gezicht van steen
Dat ons het mysterie verbergt
Van dat mooie, sombere licht

Jou zo verlaten zien
In die grauwe tint
In jouw gesloten houding
Van iemand die een gevoel maalt

En het is altijd de eerste keer
Bij elke terugkeer naar huis
Jou weerzien in die trots
Als een gewonde roofvogel in de vleugel