Vagamente
Roberto Menescal
Vage Herinneringen
Ik herinner me heel vaag,
Jij kwam rennend, toen plotseling,
Je glimlach die zo stralend was... vond me weer.
Ik herinner me dat we daarna liepen,
Duizend sterren telden we samen,
En de wind blies 's ochtends, duizend liedjes...
Ik herinner me, heel vaag,
De middag die vervaagde, toen plotseling,
Ik alleen, wachtend op jou, en ik huilde.
Ik herinner me heel vaag,
Hoeveel we van elkaar hielden, zo plotseling,
Dat ik me niet eens herinner of het met jou was,
Dat ik mijn liefde verloor...