A Guerra Dos Meninos
Roberto Carlos
De Oorlog van de Jongens
Vandaag had ik een droom die het mooiste was
Dat ik ooit in mijn leven heb gedroomd
Ik droomde dat iedereen zich zorgen maakte
Proberend een uitweg te vinden
Toen er iemand op mijn deur klopte
Zonder dat hij opendeed, kwam hij binnen
En het was iets zo goddelijks, licht in de vorm van een jongen
Dat een lied me leerde
La…la..la
In de onschuld zat de wijsheid
Van eenvoud en hij zei me
Dat alles sterker is wanneer iedereen zingt
Hetzelfde lied en dat ik moest
Iedereen daar leren
En hoeveel meer er ook zouden zijn om te horen
En het geloof in elk hart, in de kracht van dat lied
Zou daarboven in de hemel door God gehoord worden
La…la…la
En ik ging zingend mijn kleine hymne
Toen ik zag dat iemand ook zong
Ik zag mijn hoop in de stem van een jongen
Die lachend met me meezong
Anderen die verderop speelden
Stopten met spelen om ook te komen
En steeds groter werd dat bataljon van vrede
Waar al meer dan honderd marcheerden
La…la…la
Van overal kwamen ze met duizenden
En in korte tijd waren het miljoenen
Die straten, velden en steden binnenvielen
Liefde verspreidend naar de harten
Als antwoord verlichtte de hemel
Een immense licht verscheen
De klokken luidden luid, de geluiden waren goddelijk
De zo lang verwachte vrede gebeurde
Vijanden omhelsden elkaar en vierden samen
Het grootste goed, de vrede, de liefde en God
La…la…la
