O Homem

Op een zekere dag was er een man hier
Hij had de mooiste blik die ooit heeft bestaan
In zijn gezang zat een gebed
En in zijn woorden de mooiste melodie die ooit is gehoord

Zijn stem sprak alleen over liefde
Elke beweging van hem was vol liefde
En vrede, die droeg hij in zijn hart

Hij wandelde door de velden
Bergopwaarts en sprak over de grootste liefde
Hij liet het licht stralen in de duisternis
De zon opkomen in elk hart dat het begreep

Dat naast het leven dat je hebt
Er een ander leven is, en zo
Is wedergeboorte, sterven is niet het einde

Alles wat hij hier heeft achtergelaten
Is niet voorbij en zal altijd bestaan
Bloemen op de plekken waar hij liep
En het juiste pad om te volgen

Ik weet dat hij op een dag zal terugkomen
En in dezelfde velden zal zoeken naar wat hij heeft geplant
En oogsten wat goed is gegroeid
Huilen om het zaad dat stierf zonder te bloeien

Maar er is nog tijd om te planten
Om in jezelf de bloem van het goede te laten groeien
Om het aan hem te geven
Wanneer hij hier aankomt

Alles wat hij hier heeft achtergelaten
Is niet voorbij en zal altijd bestaan
Bloemen op de plekken waar hij liep
En het juiste pad om te volgen

Alles wat hij hier heeft achtergelaten
Is niet voorbij en zal altijd bestaan
Bloemen op de plekken waar hij liep
En het juiste pad om te volgen