Carta De Un Leon A Otro

Vergeef me, mijn broer, als ik je zeg
dat ik geen zin heb gehad om je te schrijven.
Ik weet niet of het de opsluiting is, ik weet niet of het het eten is
of de tijd die ik al in dit leven doorbreng.

Feit is dat de dierentuin deprimerend is
en het kwaad wordt niet goedgemaakt zonder liefde.
Als het niet voor die kinderen was, die hun vreugde brengen,
zou het nog bitterder zijn.

Jij gaat het beter hebben, hoop ik,
reizend over de hele wereld,
hoewel de dompteur, zoals je me vertelt,
je dwingt om meer te werken dan je zou moeten.

Je moet begrijpen, broer,
dat de baas de schurk is:
omdat hij niet kan heersen over wie hij wil,
laat hij zijn macht los op de wilde dieren.

Veel mensen
zijn belangrijk
met een stoel,
en een zweep in de hand.

Maar terug naar mij, er is niets veranderd
hier sinds we gescheiden zijn.
Er is echter iets dat ik opmerk tussen de mensen,
het lijkt alsof ze anders kijken.

Hun ogen hebben een glans verloren
alsof zij de gevangenen zijn.
Ik weet wat ik je zeg, wed er maar op
dat ze buiten duizenden problemen hebben.

Terug naar de natuur
zou hun grootste rijkdom zijn.
Daar kunnen ze vrij van elkaar houden
en er is geen dierentuin vol mensen.

Zorg goed voor jezelf, broer,
ik weet niet wanneer,
maar die dag
komt eraan.