De Ahicito

Ahicito leeft, mijn schat
ahicito leeft, mijn liefde
van ahicito kom ik met verdriet
wanneer zij me vaarwel zegt
zingend kom ik van ahicito
zuchtend met mijn hart

Het lijkt niet op de ondankbare
die zich vermaakt met mijn lijden
ze kwelt me met haar jaloezie
alsof het niets is
als ik zo lijd, mijn lief
geef ik je niet veel leven

Als ze ziet dat ik aankom
komt ze rennend naar me toe
en met een glimlach op haar lippen
begint ze me al te verwijten
ik hou zo van je, mijn schat
en je zult me moeten verdragen

Wanneer ik de zoete rivier kruis
zie ik haar al in de verte
in haar modderhutje
schaduwrijk van chañar
met een beetje geluk, mijn leven
om me uit te nodigen

Pure en oprechte liefde
mooie meisjes uit de streek
dansend de chacarera
chacarera van Santiago
kijk hoe ze pronkt
wanneer ze haar jongen laat zien

Ondanks dat ze slecht is
kan ik haar niet vergeten
wat heb ik mijn schat aangedaan
dat ze me zo slecht behandelt
speel, geliefde gitaar
probeer me te troosten

Hoe kan ik niet naar mijn huis gaan
in de rode heuvels
ahicito is deze diepe ravijn
ahicito is deze kale plek
de zoete rivier is ahicito
ahicito zul je de bruine zien