Bipolar
POL 3.14
Bipolair
Je belt me om drie uur
Omdat je wilt veranderen
De sfeer van de kamer
Omdat je genoeg hebt van grijs
Dat je plotseling wilt sterven
Dat gebeurt de laatste tijd
En als ik daar aankom
Nodig je me uit om uit te gaan
Gekleed als een prinses
En een taxi wacht op ons
En de wereld versnelt
Honderdduizend bars die draaien
En jij en ik in dit reuzenrad
Portretten van een nacht
In de fotohokjes
En zonder te twijfelen
Volg ik je naar de metro
Tribunaal tot de luchthaven
Om te zien liggen op de grond
Een vliegtuig in de lucht opstijgen
En zonder te twijfelen
Geef je me een kus
Brandstof, het ruikt naar kerosine
Wat maakt het uit, ik adem je adem in
En geef me meer redenen die zijn verdwenen
En vliegen
We stappen uit een wagon
Met een lucht van discussie
Je begrijpt niet dat ik je niet kan volgen
Dat je wilt verhuizen
Dichtbij de zee wonen
Ik herinner me hoe je zei
Dat ik een vreemde was
Dat we tegenpolen waren
Ik moet wel heel kamikaze zijn
En ik hoop nog steeds dat je terugkomt
Niemand weet hoe te beginnen
Dat als ik bel, er oorlog zal zijn
En zonder te twijfelen
Volg ik je naar de metro
Tribunaal tot de luchthaven
Om te zien liggen op de grond
Een vliegtuig in de lucht opstijgen
En zonder te twijfelen
Geef je me een kus
Brandstof, het ruikt naar kerosine
Wat maakt het uit, ik adem je adem in
En geef me meer redenen die zijn verdwenen
En vliegen
Herinner me een van deze dagen
Onze voeten
Die uit de pot komen
Nu weet ik dat het goede tijden waren
Ik hoop je weer te zien
Ik hoop het
Ik hoop het
En zonder te twijfelen
Volg ik je naar de metro
Tribunaal tot de luchthaven
Om te zien liggen op de grond
Een vliegtuig in de lucht opstijgen
En zonder te twijfelen
Geef je me een kus
Brandstof, het ruikt naar kerosine
Wat maakt het uit, ik adem je adem in
Geef me meer redenen die zijn verdwenen
En vliegen
En vliegen
