Bottiglie Vuote

Er is een verhaal begraven in deze zee
Als een spuit die je niet moet vertrappen
Een zomer die ontsnapt en nooit meer terugkomt
Waarvoor ben jij geboren? Om te leren vliegen?
Maar als je duikt, ben je spectaculair
In deze lucht geschilderd door Anish Kapoor

Heb je mijn brief gelezen, hij zat vol met aantekeningen
Ik ben een zoon van een hoer, maar ook van Achilles
Je kent mijn zwaktes, maar je wilt ze niet zeggen
Aan mij die er duizend, duizend, duizend heeft

Ik zou je graag om vier uur 's nachts naar de zee willen brengen
Wanneer iedereen slaapt behalve de golven
Kijken naar de vliegtuigen die naar New York gaan
Ze hebben je aan de wereld vastgebonden aan je enkels
Maar je verstopt dromen in lege flessen
Wat een hart, en je hoopt dat ik ze zal vinden

Op de tafel van de Algida vervaagt het leven
We worden weer kinderen die om schuim vragen
Aan een rietje roken alsof het een Lucky Strike is
(Hee nee, hee nee)
As mengt zich niet met het zand
Sommigen groeien uit verveling, anderen omdat ze veranderen
Uiteindelijk heeft iedereen een verhaal dat nooit verteld mag worden

Je hebt te veel tranen gehuild omwille van deze
Idioot
Maar ik zal proberen ze weer in je pupillen te stoppen
Je bent als de zee: Uniek, ik als de
Schelpjes
Weet je, er zijn er duizend duizend duizend

Ik zou je graag om vier uur 's nachts naar de zee willen brengen
Wanneer iedereen slaapt behalve de golven
Kijken naar de vliegtuigen die naar New York gaan
Ze hebben je aan de wereld vastgebonden aan je enkels
Maar je verstopt dromen in lege flessen
Wat een hart, en je hoopt dat ik ze zal vinden

Ik zal je een nieuwe naam geven in elke taal
Ik kan je toerist noemen
Ook al ken ik je uit mijn hoofd
Wij kinderen van de maan, wij grote verwachtingen
Wij weglopers van huis, wij naakt in de tuin
Wij liefdesbrieven gesloten in een fles
Wij vreemden gisteren, maar vandaag al familie

Ik zou je graag om vier uur 's nachts naar de zee willen brengen
Wanneer iedereen slaapt behalve de golven
Kijken naar de vliegtuigen die naar New York gaan
Ze hebben je aan de wereld vastgebonden aan je enkels
Maar je verstopt dromen in lege flessen
Wat een hart, en je hoopt dat ik ze zal vinden