La Carretera 2

Ik heb de weg achtergelaten, ik kom de stad binnen
En de regen gaat door, mijn twijfels worden meer
De stad is verlaten, ik zie alleen maar schaduwen
Treurige nacht, lange nacht en in mijn ziel eenzaamheid

Ik wil je graag ontmoeten, ik ben bang om te komen
Dat je een ander leven hebt, dat je niet meer van me houdt
De verkeerslichten maken me gek van remmen en versnellen
En die angst die me doodt, die me gaat ontregelen

Bij de deur van je huis zegt iemand dat je er niet bent
Dat je weg bent en niet bent teruggekomen, dat ze je niet meer hebben gezien
Ik ben jaloers, het doet pijn, ik kan het niet beheersen
En de woede van je irrationeel te willen
Ik wil rennen, ik wil weten van jou
Of je aan mij denkt

Weer de weg, de verschrikkelijke eenzaamheid
Praten met de stilte, niemand om mee te praten
Weer de hartkloppingen, weer mijn ziekte
De gekte van je zoeken, terwijl ik weet dat het slecht voor me is

Die drang om te crashen, om te rennen en te versnellen
En die smalle lijn die het hierna scheidt
Weer de weg, weer de eenzaamheid
De gekte van je zoeken, weer mijn ziekte