Sete Palavras

God hield zo veel van deze wereld
De wereld gaf niet thuis
Toen stuurde God de profeten
Maar niemand luisterde nou

God stuurde zijn eigen zoon
Maar niemand kende hem echt
Toen hij rondliep
Sloten deuren direct toen hij klopte

Om de mensheid te redden
Onze heer werd geboren
Drieëndertig jaar oud
In deze wereld heeft hij gewoond

God van oneindige goedheid
Had medelijden met de wereld
Hij gaf zijn eigen leven
Om het verloren schaap te vinden
Dat van de kudde was afgeweken

Tijdens het heilig avondmaal
Kuste hij de voeten van zijn discipelen
Daarna zei hij heel zacht
Jullie moeten doen zoals ik

Ik ga naar het huis van mijn vader
Van waar we neergedaald zijn
Een van jullie gaat me verraden
Zelfs Peterus zal doen alsof hij me niet kent

Hij hief zijn ogen naar de hemel
Nam het brood en zegende het
Dit brood is mijn lichaam
Elk discipel at ervan

Deze wijn is mijn bloed
Elk discipel dronk ervan
Judas gooide het op de grond
Dat stukje brood
Verliet de tafel en rende weg

Dertig zilverstukken
Was wat hij ontving
In de olijfgaard
Breng soldaten mee en nam me gevangen

Jezus was gevangen en gebonden
Bleef stil en roerloos
Na zoveel mishandeling
Schreeuwden ze naar Pilatus
Kruisig de Galileeër

Op het moment van zijn dood
Verdorde de aarde van schrik
Het donderde van zuid naar noord
Heel Judea beefde

Het gordijn van de tempel scheurde
Pilatus kreeg spijt
De een glimlachte, de ander huilde
Jezus zei deze woorden
Daar aan het kruis stierf hij

Vader, vergeef het ze
Ze weten niet wat ze doen
Vader, in uw handen geef ik mijn geest
Het is volbracht
Het is volbracht