La Felicidad
Pablo Milanés
Het Geluk
Ik heb je gezien, arm in arm met een man
Die, met zijn blik, je in liefde omhult
Ik heb je zien glimlachen, je ogen laten zien
Zonder schaduw, zonder twijfels, zonder wrok te bewaren
Op het moment dat, bij het uitspreken van mijn naam
Met een zekere tederheid, je me verstikt in pijn
Ik zag mezelf lopen, afstand houdend
Die alleen de compliciteit toonde
Van stiekeme kussen, van handen vol verlangen
Om je een knuffel te geven en mijn waarheid te schreeuwen
Van grote vergeten momenten, van ontmoetingen
Van momenten, van liefdes
En, een beetje, jouw ongelukkigheid
Wat zoete leugens, wat grote waarheden
Wat verzinnen we om te blijven bestaan
Wat een filosofie, wat een eer, wat een ironie
Dat niemand zich verwondt, dat alles wordt beschermd
Als alleen mijn lichaam zal verscheuren
Ik heb je gezien, arm in arm met een man
Die, op een bepaalde manier, ook ik zou kunnen zijn
Ik heb je zien glimlachen, je ogen laten zien
Terwijl hij je door de war haalt en je in liefde omhult
Op het moment dat, bij het uitspreken van jouw naam
Met een zekere tederheid, me verstikt in pijn
Wat zoete leugens, wat grote waarheden
Wat verzinnen we om te blijven bestaan
Wat een filosofie, wat een eer, wat een ironie
Dat niemand zich verwondt, dat alles wordt beschermd
Als alleen mijn lichaam zal verscheuren
Ik heb je gezien, arm in arm met een man
Die, op een bepaalde manier, ook ik zou kunnen zijn
Ik heb je zien glimlachen, je ogen laten zien
Terwijl hij je door de war haalt en je in liefde omhult
Op het moment dat, bij het uitspreken van jouw naam
Met een zekere tederheid, me verstikt in pijn