La Dobleuve

Het gaat, het gaat, het gaat
Het gaat en het komt niet terug

Ik blijf de sleutels verliezen
Verlies mijn telefoon
Verlies mezelf
Ik blijf leven stapelen
Vluchtend voor de tijd
En voor de afscheid
Nu je me niet meer hoort
Dat mijn
Wecker je niet stoort
Nu ik nergens meer in geloof
Dat het me niet kwelt om morgen wakker te worden

Je zei tegen me
Dat wat weg is, niet terugkomt
Dat wat weg is, weg is
Het gaat en het komt niet terug, nee

Komt niet terug, komt niet terug
Komt niet terug, nee

Ik herleef elke vrijdag
En eindig de zondag met jou uit te kleden