Palmeras En La Nieve

Stukken papier, verloren in de zee
Wind die ze meeneemt, richting het toeval
Hoe wit is de gisteren
Hoe treurig de toekomst
Vol vragen die nooit eindigen

Wie stuurt de lucht
Wie breekt de bladeren
Van die palmen die huilen

Wie beheert de tijd
Die ze alleen verliezen
Wie weeft de netten die hen verstikken

Ik zal de pijn navigeren
Een schip zonder roer
Met de herinneringen van het leven dat achterbleef
De lucht groen en grijs
De sneeuw van ivoor
Vallen op de droom
Die ooit kon leven

Maar wie stuurt de lucht
Wie breekt de bladeren
Van die palmen die huilen

Wie beheert de tijd
Die ze alleen verliezen
Wie weeft de netten die hen verstikken