Huesos Pequeños

Zij
Kijkt me met medelijden aan en vraagt om vergeving
Ziet hoe ik verdrink in deze vijver
Die overloopt elke keer als ze aan hem denkt

Zij
Deelt de vreugde die vergaat
Wanneer de nachtelijke woede nadert
Van een dunne kussen met de geur van ontrouw

Ik verdrink
Terwijl ik je vasthoud, ik ben je grond
Ook al heb ik hele kleine botten
Met jouw tranen zal ik spelen

Jij verstopt je
Achter een lach van snoepjes
Ik heb je al in stilte horen huilen
Om iemand die mijn naam draagt

Zij
Vindt in haar wallen de hand van hulp
Om liedjes te verlichten die meer dan ongelegen zijn
Van Leonardo Favio of José José

Zij
Zoekt een nieuwe dag terwijl ze ontbijt
Ik zoek mezelf tussen haar kussen die rondzwerven
Over wat zich opende toen hij wegging

Ik verdrink
Terwijl ik je vasthoud, ik ben je grond
Ook al heb ik hele kleine botten
Met jouw tranen zal ik spelen

Jij verstopt je
Achter een lach van snoepjes
Ik heb je al in stilte horen huilen
Om iemand die mijn naam draagt

Zij huilde
Zij huilde net als vandaag en gisteren
Hij pakte in
Hij pakte in en zei

Laat me praten
Word wakker, baby
Hij moet weten
Morgen ben ik er niet

Zorg voor je moeder
Ik kon het niet doen
Sorry dat ik zo ben
Zo ben ik nu eenmaal

Ik verdrink