Pasional (part. Alberto Moran)

Je zult nooit weten, nooit begrijpen
Wat het is om te sterven
Duizend keer van angst

Je zult nooit kunnen begrijpen
Wat het is om te houden en gek te worden

Jouw lippen die branden
Jouw kussen die bedwelmen
En mijn rede tortureren

Dorst die me doet branden
En mijn borst aansteekt
Van passie

Je bent in mij genesteld
Ik voel je in de klop
Van mijn slapen

Ik aanbid je als je er bent
En ik hou nog veel meer van je
Als je ver weg bent

Ik ben bang je te verliezen
Te denken
Dat ik je niet meer zal zien
Omdat die brute twijfel
Omdat ik zal bloeden
Als ik je in elke kus
Voel flauwvallen

Toch kwelt het me
Omdat ik je in mijn bloed heb
En elk moment
Koortsig en verliefd
Wil ik je lippen kussen

Jouw handen bevrijden
Zachtjes die me binden
Aan jouw vrouwelijkheid

Ik weet dat ik nooit meer
Dit verlangen
Uit mijn borst kan trekken

Ik hou altijd zo van je
Je bent in mij genesteld
Als een dolk
In mijn vlees

En brandend en passioneel
Trillend van angst
Wil ik in jouw armen sterven