Antiguo Reloj de Cobre (part. Miguel Montero)

Oude klok van koper
Die de tijd voor me bijhoudt
De passages van mijn leven
Die me vol emotie vullen

Jij was de trots van mijn vader
Die je droeg aan zijn ketting
Als een stukje van zijn jaren
Vastgeplakt aan zijn hart

Hoe vaak
Kalmeerde het de tranen
Van de verwende jongen
Mijn moeder als een speeltje
Zei, geef het maar aan hem
En terwijl hij mompelde
Glimlachte mijn moeder
En tevreden viel ik in slaap
Spelend met de klok

Vandaag zijn de jaren voorbij
Mijn haar is grijs geworden
De zweep van het leven
Heeft me onophoudelijk geslagen

En bij de geldschieter
Heb ik in de rij gestaan
Wachtend tot ze op de lijst
Mij zouden roepen om te innen

Vergeef me, vader
Als ik je vergeet
Ik weet dat je het gewild hebt
Net zo veel als ik
Ik weet dat je vanuit de hemel
Me aan het bellen bent
En dat je huilt
Zoals ik huil

Vier vieze pesos
Voor dat relikwie
Wraak van de wereld
Sluw en verraderlijk
Het geld bijt me hard in de handen
Het brandde me
En terwijl ik vloekte
Ging ik de straat op

En het beeld van mijn moeder
Zag dat ze medelijden met me had
En huilend zei ze tegen me
De oude man heeft je vergeven in mij