PACQUIAO (BULERIAS) (part. Israel Fernández)

Wie zegt me te kennen
Is degene die het meest praat
Tussen al die mensen
Vast in de eenzaamheid

Ik
Leerde als kind op te staan, sommige klappen deden pijn
Dank God had ik altijd de sterke hand van mijn opa
Misschien waren het dingen van kinderen, misschien begreep ik het spel niet

Ik leerde met de wet van de sterkste en werd sterk van jongs af aan
Ik ging van melissa naar de gym, met de zak kwam ik in aanraking
Meesters die me leerden op te staan voordat ik viel
Een knuffel voor David die me niet liet verliezen

Er waren misschien geen verbanden, maar er was altijd genoeg om te eten
Ik heb twee klassen overgedaan, hoewel het niet moeilijk was
Ik gaf de voorkeur aan mijn tijd door te kijken naar de KO's van Manny Pacquiao
Het leven dwong me te kiezen, vader worden kwam eerst

Vroeger had ik geen speelgoed
Nu speel ik in de Jeep met leren stoelen-o-o
We komen van onder nul
Gelukkig zijn met niets

Het geld interesseert ons niet
Als we het verdienen, is het voor de helft
Niet iedereen heeft het gehaald
Ze tekenden met het kwaad

Ik moest respect verdienen
Velen geloofden niet, en
Ik geef de hand aan wie gisteren
Van ver naar me keek

Ze namen me voor een marionet
Maar ik was de eerste die de finish bereikte
In staat om mijn huid te laten
Nooit heb ik een rol gespeeld
Jullie zagen me groeien

Geld verliest zijn waarde
Als ik niemand heb om het mee te delen
Met één hand tel ik wie het zijn
Die naast me staan

Geld verliest zijn waarde
Als ik niemand heb om het mee te delen
Met één hand tel ik wie het zijn
Die naast me staan