Como Antes
Mora
Zoals Vroeger
(Laat je bericht achter na de pieptoon)
(Hey, Gabriel, je bent een klootzak)
(Waarom zet je je telefoon uit? Of Mora, hoe je ook heet)
(Het is nu gewoon zo anders)
(Het lijkt erop dat ik je echt kwijt ben)
(En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger)
(Maar dat was de laatste keer)
(Je blijft apart)
(En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger)
Waarom zou ik ontkennen dat ik je soms mis?
Maar je herinnering doet me pijn, dat is gewis
Ik zie je liever in de armen van een vreemde
Dan dat ik moet leven met een leugen, nee
En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger
Ook al is het met jou hetzelfde, je blijft apart
Misschien krijg ik soms de neiging om je te zoeken
Maar schat, ik denk er niet aan om je te bellen
Waarom zou ik ontkennen dat ik je soms mis?
Maar je herinnering doet me pijn, dat is gewis
Ik zie je liever in de armen van een vreemde
Dan dat ik moet leven met een leugen, nee
En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger
Ook al is het met jou hetzelfde, je blijft apart
Misschien krijg ik soms de neiging om je te zoeken
Maar schat, ik denk er niet aan om je te bellen
En ieder koos zijn eigen pad
Hier is het lot de schuld van wat er is gebeurd
Me verdrinken tussen flessen wijn
Drogens mix ik om te zien of ik zo kan
Vergeten van je lichaam
Maar wetende dat dat niet gaat gebeuren
Wat ik voel, schat, laat ik je niet zien
Zodat je niet te veel gaat praten
Maar maak je geen zorgen, in je spel blijf je verstrikt
Want als je het het minst verwacht, valt alles om
Blijf maar doen alsof het je niet raakt
Want als ik pillen neem, is er geen antwoord
Ik geef je de ruimte om na te denken
Maar als je te lang wacht, schat, ga ik er vandoor
Er is geen weg terug, hoe vaak je ook smeekt
Ik ben bezig om mijn geld te laten groeien
Waarom zou ik ontkennen dat ik je soms mis?
Maar je herinnering doet me pijn, dat is gewis
Ik zie je liever in de armen van een vreemde
Dan dat ik moet leven met een leugen, nee
En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger
Ook al is het met jou hetzelfde, je blijft apart
Misschien krijg ik soms de neiging om je te zoeken
Maar schat, ik denk er niet aan om je te bellen
Waarom zou ik ontkennen dat ik je soms mis?
Maar je herinnering doet me pijn, dat is gewis
Ik zie je liever in de armen van een vreemde
Dan dat ik moet leven met een leugen, nee
En sinds ik zing is niets meer zoals vroeger
Ook al is het met jou hetzelfde, je blijft apart
Misschien krijg ik soms de neiging om je te zoeken
Maar schat, ik denk er niet aan om je te bellen
