Lejos de Buenos Aires (part. Raúl Beron)
Miguel Calo
Ver weg van Buenos Aires (met Raúl Beron)
Met de grimas van verdriet
Oude man, treurig en zonder moed
Langzaam stap ik voort
Draag mijn pijn met me mee
Ver weg van de grote stad
Die me heeft zien bloeien
In de vreemdste straten
Voel ik mijn ziel verduisteren
Niemand ziet mijn einde
En niemand geeft om mijn pijn
Niemand wil mijn vriendschap
Ik ben alleen met mijn bitterheid
En zo dwaal ik maar door
Sinds de dag dat ik aankwam
Toen ik op zoek was naar een gekke droom
Alles, alles achterliet
En zonder bestemming verder ga
Plotseling schrok ik op
Bij het horen van een plaat
Die tango daar
Ober, breng nog een glas
Die gezongen werd door Carlos Gardel
En bij het horen herinnerde ik me alles van het verleden
De jonge jaren
Zo gelukkig die ik had
Mijn oude moeder, de vrienden aan de bar
Het meisje dat ik verliet
Tango die herinneringen brengt
Mijn Buenos Aires, ik wil huilen