Ma vie

Ik ken haar sinds ik klein was
Zij was de enige die ik had
Ik droomde elke nacht van haar
Zij was de enige die ik liefhad
Als ik pijn had en twijfelde
Was zij de enige die kwam
Als ik arm was en honger had
Was zij de enige die huilde

Maar ik ben vaak te verlegen, dus liet ik haar gaan
Ik vond de moed niet om het haar te zeggen

Dat ik ook van haar hield, hield, hield
Dat ik van haar mijn alles wilde maken, de vrouw van mijn dagen, de vrouw van mijn nachten
Dat ik ook van haar hield, hield, hield
Dat ik van haar mijn alles wilde maken, de vrouw van mijn dood, de vrouw van mijn leven

Als ik maar terug kon gaan
Zou ik het haar zeggen, mijn schat ooohhhh
Met jou wil ik opgroeien, baby
Met jou wil ik oud worden, baby
Als ik maar had kunnen zeggen
Obouêni wago niso venza
Ik wil niet leven zoals degenen die niet nadenken
Over het feit dat we op een dag zullen gaan

Maar ik ben vaak te verlegen, dus liet ik haar gaan
Ik vond de moed niet om het haar te zeggen

Dat ik ook van haar hield, hield, hield
Dat ik van haar mijn alles wilde maken, de vrouw van mijn dagen, de vrouw van mijn nachten
Dat ik ook van haar hield, hield, hield
Dat ik van haar mijn alles wilde maken, de vrouw van mijn dood, de vrouw van mijn leven

Maar ik hield ook van haar, hield, hield
Ik wilde van haar mijn alles maken, de vrouw van mijn dagen, de vrouw van mijn nachten
Maar ik hield ook van haar, hield, hield
Ik wilde van haar mijn alles maken, de vrouw van mijn dood, de vrouw van mijn leven