Ti Penso

Ik denk aan je alsof er binnenin
mijn stilte jouw warme stem is
ik denk aan je alsof de wind
stilletjes op me neerdaalt zonder geluid
en alsof we in de wind
na een beetje tederheid
samen zouden beginnen te vliegen.
Ik denk aan je als de avond valt
omdat de schemering me laat fantaseren
ik lig achterover en kijk naar de lucht
om het dak van jouw witte schouders te zoeken
alsof die lucht me kan geven
de juiste reden om me niet slecht te voelen
alsof me slecht voelen afhankelijk is van mijn wil.
En ik denk aan je, ik denk aan je
ook al heeft het geen zin meer om weer bij je te zijn
maar ik denk aan je, toch
alleen al voor die ogen die je in mij hebt achtergelaten.
Ik denk aan je omdat ik niet eis
zoals velen doen om te vergeten
en ik denk aan je omdat in mijn keel
de smaak van jouw lachen is blijven hangen
alsof ik met het inslikken van jouw glimlach
nog steeds besmet kan raken
maar ik lach nu alleen, nu ik aan je denk.
Ik denk aan je ook al heeft het geen zin
om weer bij je te zijn maar ik denk aan je,
toch alleen voor die ogen
die je in mij hebt achtergelaten.
Misschien steel ik momenten van mijn leven
misschien is het niet eens eerlijk zo te zijn
alleen jouw gezicht bewaakt de tijd die ik heb verloren
maar hoe zou ik zonder jou geleefd hebben.
Maar ik denk aan je, toch alleen voor die ogen
die je in mij hebt achtergelaten...