September
Mariya Takeuchi
September
Met een shirt in de kleur van de lucht
Stap ik in de trein, de deur gaat dicht
Wetende dat het niet goed is, kijk ik om en zie ik je verstopt
De stad kleurt als een tekening, de tranen kleuren alles mee
Wetende dat ik je ga ontmoeten, een oudere dan ik
September, en jij bent er
September, de herfst is gekomen
Zoals de zon in de zomer zwakker wordt, valt er een schaduw in mijn hart
September, en de seizoenen veranderen
September, het land van afscheid
De liefde die door de tijd gaat, de knoop van ons verdriet wordt bladeren
Ik wil die persoon ontmoeten, hem vragen om je terug te geven
Maar het lukt niet, mijn zwakte maakt mijn lippen koud
September, en jij bent er
September, de herfst is gekomen
Dat ik zelfs niets meer te zeggen heb, is het bewijs dat je me verveelt
September, en de seizoenen veranderen
September, het land van afscheid
Tussen de kleuren van de seizoenen, de drukste maand van allemaal
Ik geef het woordenboek terug dat ik geleend heb, morgen is het zover
Alleen het woord liefde heb ik eruit geknipt
Dat is het afscheid, het afscheid
September, en jij bent er
September, de herfst is gekomen
Alleen ik blijf met de pijn, dat is de overgebleven vriendelijkheid
September, en de seizoenen veranderen
September, het land van afscheid
De tricolore kleding aan de zee zal ik nooit meer dragen.