Dos Extraños
Marina Reche
Twee Vreemden
Ik weet niet eens meer hoe het met je gaat
Of je met iemand anders durft
Of je me al zonder mij op de bank ziet
Wat een angst geeft dat
Maar gelukkig sterft niemand van de liefde
Gelukkig wil niemand elkaar meer
Wat maakt het uit als de speldjes vallen
Jij doet me al pijn waar het het meest doet
En al, al
Er is geen schuld van jou of van mij
Geen eenzaamheid of gezelschap
Geen energie die je wilde
Ik weet niet eens meer hoe het met je is
Er is geen schuld van jou of van mij
Geen eenzaamheid of gezelschap
Geen koffie of goede morgen
Goede morgen
Waarom zou ik het nog proberen
Ja, we zijn zo gebroken
Dat we geleerd hebben elkaar te negeren
Als twee vreemden
We sliepen in stilte
We lieten het zonder tranen achter
We kruisten elkaar zonder te kijken
Als twee vreemden
En jij, die al plannen hebt
Ik weet niet of je in de mijne past
Want we zijn niet gelijk
Voor mij maakt het niet meer uit
Je laat de koffie halfvol
Wie komt mijn plek innemen
Je bent altijd alsof je er niet bent
Je wilt er niet over praten
En al, al
Er is geen schuld van jou of van mij
Geen eenzaamheid of gezelschap
Geen energie die je wilde
Ik weet niet eens meer hoe het met je is
Er is geen schuld van jou of van mij
Geen eenzaamheid of gezelschap
Geen koffie of goede morgen
Goede morgen
Waarom zou ik het nog proberen
Ja, we zijn zo gebroken
Dat we geleerd hebben elkaar te negeren
Als twee vreemden
We sliepen in stilte
We lieten het zonder tranen achter
We kruisten elkaar zonder te kijken
Als twee vreemden
Er is niets meer, het is half gebleven
Er is niets meer, het is half gebleven
Er is niets meer, het is half gebleven
Er is niets meer
Er is niets meer
Er is niets meer
Waarom zou ik het nog proberen
Ja, we zijn zo gebroken
Dat we geleerd hebben elkaar te negeren
Als twee vreemden
We sliepen in stilte
We lieten het zonder tranen achter
We kruisten elkaar zonder te kijken
Als twee vreemden
